براساس خلاصه سیاستی جدیدی که توسط سازمان بینالمللی کار (ILO) منتشر شده است، تضمین برابری جنسیتی در زنجیرههای تامین نه تنها موضوع عدالت است، بلکه محرک مهمی برای رشد اقتصادی پایدار و فراگیر نیز میباشد.
این خلاصه سیاستی که تحت عنوان «برابری جنسیتی در زنجیرههای تامین: چگونه مداخلات سازمان بینالمللی کار، برابری جنسیتی را در نتایج زنجیرههای تامین تقویت میکند» منتشر شده است، موانع سیستمی پیش روی زنان کارگر در سطح جهان را بررسی کرده و مداخلات عملی لازم را ارائه می نماید که در ایجاد تغییرات معنادار، موثر می باشند.
شکافهای مداوم، با وجود مشارکت بالا
با وجود نرخ مشارکت بالای بیش از 80 درصد در بخشهایی مانند پوشاک، زنان همچنان طیف وسیعی از معایب ساختاری را تجربه میکنند. این موارد شامل دستمزد پایینتر در مقایسه با مردان در نقشهای مشابه، حضور کم در مشاغل سنتی تحت سلطه مردان، فرصتهای محدود پیشرفت شغلی و کلیشههای مداومی است که زنان را به برخی نقشهای کممهارتتر و کمدرآمدتر، محدود کرده است.
این خلاصه گزارش تاکید میکند که این نابرابریها نه تنها مستقیماً بر زنان تاثیر میگذارد، بلکه تابآوری و پایداری زنجیرههای تامین را نیز تضعیف میکند. بنابراین، پرداختن به آنها نه تنها یک الزام اخلاقی، بلکه یک ضرورت اقتصادی نیز هست.
مداخلات هدفمند سازمان بینالمللی کار برای تغییر سیستماتیک، تاکید میکند که راهحلهای جزئی کافی نیستند. در عوض، مداخلات جامع برای مقابله با علل ریشهای نابرابری، مورد نیاز می باشند. نمونههایی که در این خلاصه برجسته شدهاند عبارتند از:
- تقویت حمایتها در برابر آزار و اذیت و تبعیض در محل کار؛
- ارتقاء شرایط کاری ایمن و سالم در صنایع؛
- گسترش دسترسی به توسعه مهارتها و آموزش رهبری متناسب با زنان؛
- ایجاد سرمایه اجتماعی با حمایت از شبکهها و اقدامات جمعی؛ و
- تضمین توزیع عادلانه کارهای مراقبتی بدون دستمزد، بازنگری در نقشها و مسئولیتهای سنتی مراقبت.
این مداخلات با پرداختن به نیازهای فوری و موانع ساختاری، شرایطی را ایجاد میکنند که زنان بتوانند در آن رشد کنند، در حالی که همزمان کارایی و شمول کلی زنجیرههای تامین را نیز تقویت میکنند.
نقش دادهها و نوآوری سیاستی
موضوع اصلی این خلاصه، اهمیت دادههای تفکیکشده جنسیتی است. دادههای قابل اعتماد، دولتها، کارفرمایان و سازمانهای کارگری را قادر میسازد تا نابرابریها را شناسایی کرده و سیاستهای هدفمند و مبتنی بر شواهد را طراحی کنند. بدون چنین دادههایی، نابرابریهای جنسیتی اغلب نامرئی بوده و مورد توجه قرار نمیگیرند.
رویکرد هماهنگ و جهانی
سازمان بینالمللی کار با ارائه یافتههای خود در خوشههای موضوعی، چارچوبی را برای سیاستگذاران، کارفرمایان و شرکای اجتماعی فراهم کرده تا به طور موثر با یکدیگر همکاری کنند. این رویکرد اذعان میکند که پیشرفت در یک زمینه - مانند دستمزد برابر - میتواند اثرات چند برابری در زمینههای دیگر، مانند بهبود نمایندگی و محیطهای کاری امنتر، داشته باشد. در قلب پیام سازمان بینالمللی کار، این نکته نهفته است که دستیابی به برابری جنسیتی در زنجیرههای تامین، یک هدف جداگانه نیست، بلکه بخشی از یک دستور کار جهانی گستردهتر برای کار شایسته، توسعه پایدار و رشد فراگیر است.