قانون تأسیس مؤسسه کار و تأمین اجتماعی‌مصوب 1349.11.19
ماده واحده - وزارت کار و امور اجتماعی مجاز است مؤسسه‌ای به نام مؤسسه کار و تأمین اجتماعی که در این قانون مؤسسه نامیده می‌شود به‌منظورهای زیر ایجاد کند:
آموزش و بالا بردن سطح دانش و تخصص کارفرمایان و کارگران و همچنین کارکنان وزارت کار و امور اجتماعی و سازمانهای وابسته در مسائل مربوط به روابط صنعتی و قوانین و مقررات کار و تأمین اجتماعی و مسائل سندیکایی و آموزش تعاون و حفاظت صنعتی و سایر مسائل کارگری و کارفرمایی و فراهم آوردن امکانات مربوط به تحقیق در زمینه‌های مذکور در فوق و همچنین ایجاد روابط آموزشی و تبادل کارشناس و کارآموز با سایر کشورهای جهان و همکاری با سازمانهای بین‌المللی مربوط.
تبصره 1 - مؤسسه غیر انتفاعی و دارای شخصیت حقوقی و استقلال مالی است و مشمول مقررات قانون استخدام کشوری نیست و تحت نظر هیأت امناء اداره خواهد شد.
تبصره 2 - حدود اختیارات و وظائف هیأت امناء و ارکان مؤسسه به موجب اساسنامه‌ای است که از طرف وزارت کار و امور اجتماعی پیشنهاد و به تصویب هیأت وزیران خواهد رسید.
تبصره 3 - هیأت امناء مؤسسه عبارتند از:
الف - وزیر کار و امور اجتماعی. رییس هیأت امناء.
ب - وزیر علوم و آموزش عالی یا نماینده او.
ج - وزیر دارایی یا نماینده او.
د - مدیر عامل سازمان بیمه‌های اجتماعی.
ه - رییس کل بانک رفاه کارگران.
و - سه نفر نماینده سازمانهای کارفرمایی و مؤسسات بزرگ صنعتی به انتخاب وزیر کار و امور اجتماعی.
ز - سه نفر نماینده سازمانهای کارگری به انتخاب وزیر کار و امور اجتماعی.
تبصره 4 - از نماینده دفتر بودجه در جلساتی که هیأت امناء به بودجه سالانه رسیدگی می‌کند دعوت خواهد شد.
تبصره 5 - بودجه مؤسسه از محل کمک دولت و سایر کمکها و هدایا و وجوهی که در مقابل انجام خدمات آموزشی و تحقیقاتی تحصیل می‌شود تأمین خواهد شد.
تبصره 6 - مؤسسه فعالیت‌های آموزشی و تحقیقاتی خود را با رعایت قانون تأسیس وزارت علوم و آموزش عالی انجام خواهد داد.
تبصره 7 - آیین‌نامه‌های مربوط به این قانون پس از تصویب هیأت امناء به مرحله اجراء گذارده خواهد شد.
قانون فوق مشتمل بر یک ماده و هفت تبصره پس از تصویب مجلس شورای ملی در جلسه روز یکشنبه 1349.9.8 در جلسه روز دوشنبه نوزدهم بهمن ماه یک هزار و سیصد و چهل و نه شمسی به تصویب مجلس سنا رسید.
رییس مجلس سنا - جعفر شریف‌امامی